Ξαναβρήκαν το χαμόγελό τους στον Άρη

Μέχρι τον χθεσινό αγώνα απέναντι στον Παναιτωλικό ο Άρης ήταν φανερό ότι λειτουργούσε κάτω από καθεστώς έντονης πίεσης. Είχε ήδη εντωμεταξύ αποκλειστεί για δεύτερη σερί χρονιά νωρίς από την Ευρώπη και ούτε λίγο ούτε πολύ εκκινούσε τη σεζόν με την υποχρέωση να ξεπεράσει τον εαυτό του. Να… τρυπήσει το περσινό ταβάνι του «πατώντας» πάνω στις ηχηρές προσθήκες στο ρόστερ του.

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Μόλις στις δυο πρώτες αγωνιστικές με την εντός έδρας ισοπαλία κόντρα στον ΟΦΗ και την ήττα από τον Ιωνικό, γέμισε με ερωτήματα και αμφιβολίες τον κόσμο του αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό. Σαν, με το καλημέρα, να υπέστη μια κρίση ταυτότητας που έφερε αναταράξεις που… ακούμπησαν μέχρι και τον καλύτερο πέρσι Έλληνα τεχνικό, τον Άκη Μάντζιο.

Μάνι-μάνι το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό έγινε τελικός και ας βρισκόμασταν μόλις στην 3η αγωνιστική. Οι δυο κολλητές νίκες με Παναθηναϊκό και Ατρόμητο στο Περιστέρι έσβησαν προσωρινά την φωτιά. Εξακολουθούσε όμως να αιωρείται στην ατμόσφαιρα πάνω από το Βικελίδης μια αμφιβολία. Την ενίσχυσε η ισοπαλία απέναντι στον Απόλλωνα και ας αγωνιζόταν δίχως μισή ντουζίνα βασικούς.

Οι φήμες περί προβληματικών σχέσεων στα αποδυτήρια αναζωπυρώθηκαν μετά το επεισόδιο Σάσα-Μπεναλουάν το ίδιο και οι φήμες για τον προπονητή που την άκουσε… χοντρά. Ξανά μανά τελικός στη Λαμία. Βγήκε πάλι ατσαλάκωτος και χθες απέναντι στον Παναιτωλικό, ο Άρης βρέθηκε ενώπιον μιας χρυσής ευκαιρίας. Να κερδίσει και να προσπαθήσει ταυτόχρονα να παίξει και καλά για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις.

Πέτυχε τον ιδανικό συνδυασμό. Σκορ και θέαμα. Ήδη στο ημίωρο είχε «καθαρίσει» το ματς και στο ημίχρονο έκανε κάποιους να αναρωτιούνται αν υπήρχε λόγος να καθίσουν και στην επανάληψη. Άλλος Άρης κοινώς. Που δεν έβγαζε πρόβλημα. Που σκόραρε εύκολα, που έκανε φάσεις, που έπαιξε συνδυαστικό ποδόσφαιρο, που σκόρπισε τον αντίπαλο και αν συνέχιζε με το πόδι πατημένο στο γκάζι μπορούσε να φτάσει σε αστρονομικό σκορ.

Ο Καμαρά εκτελούσε αλλά ταυτόχρονα μας έδειξε πόσο ευφυής παίκτης είναι και καλός πασέρ. Ο Μπερτόγλιο έκανε το καλύτερο ημίχρονό του. Ο Εντιαγέ θυμήθηκε τον παίκτη των φιλικών και ο Σούντγκρεν τον περσινό του εαυτό, επισφραγίζοντας την παρουσία του με το παρθενικό του γκολ. Όλοι προσπάθησαν, όλοι έτρεξαν αλλά κυρίως όλοι το ευχαριστήθηκαν. Για μένα το μεγάλο κέρδος χθες ήταν αυτό ακριβώς για τον Άρη.

Ότι βρήκαν ξανά την χαρά του παιχνιδιού. Το διασκέδασαν με την ψυχή τους κάτι που φάνηκε τόσο στους πανηγυρισμούς των πέντε γκολ όπως και σε κάποιες μικρές αλλά ουσιώδεις λεπτομέρειες σαν την κίνηση του Καμαρά να δώσει την εκτέλεση του τρίτου πέναλτι στον Ιτούρμπε, άσχετα με την κατάληξη.

Το γκρουπ είχε ανάγκη ένα ξέσπασμα αυτοεπιβεβαίωσης. Μια ένεση αυτοπεποίθησης. Να στείλει ένα μήνυμα ότι κάνουν λάθος όσοι τον έχουν ξεγράψει. Θα το τονίζω κάθε φορά γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα. Ο Άρης στο χορτάρι μετά από επτά αγωνιστικές έχει 14 βαθμούς όντας 3ος στη βαθμολογία. Αυτούς έχει κερδίσει με τον ιδρώτα του.

Η έξαψη της ευρείας νίκης όμως δεν πρέπει να κρύψει κάτω από το χαλάκι και κάποια κακώς κείμενα που έκαναν την εμφάνισή τους και πάλι. Όπως τα πολλά αβίαστα λάθη που δεν δικαιολογούνται όταν το άγχος πήγε περίπατο τόσο γρήγορα. Λάθη όπως αυτό του Φαμπιάνο στο 12΄ με την ΑΕΚ μπορεί να το πληρώσει ο Άρης για να αναφέρω ενδεικτικά ένα. Η την κάκιστη περιφερειακή άμυνα στην αμέσως επόμενη φάση. Μακάρι να οφείλονται στην μορφή που είχε πάρει το παιχνίδι, τον ενθουσιασμό και την έντονη επιθυμία των παικτών να βγάλουν στο χορτάρι όσα δεν έβγαλαν τις έξι πρώτες αγωνιστικές. Να ξεχαρμανιάσουν…

Για μένα φοβερό επίσης ότι μετά το 5-0 ο Άρης αντίκρισε πέντε κάρτες. Οι περισσότερες προϊόν επιλεκτικής ευαισθησίας του ρέφερι Κουτσιαύτη που έκανε τα στραβά μάτια σε αντίστοιχα μαρκαρίσματα των παικτών του Παναιτωλικού. Σαν να ήθελε να ισοφαρίσει τα τρία κρυστάλλινα πέναλτι που κέρδισαν οι γηπεδούχοι, φορτώνοντας με κάρτες τους βασικούς ποδοσφαιριστές του Άρη.

Ακολουθούν δυο εκτός έδρας αναμετρήσεις με ΑΕΚ και Βόλο που θα δοκιμάσουν σθεναρά τον χαρακτήρα της ομάδας και την ικανότητά της να επανέρθει σε συνθήκες πρωταθλητισμού, ειδικά εφόσον επιστραφούν και οι έξι βαθμοί. Πάει την Κυριακή στο ΟΑΚΑ έχοντας χτίσει αυτοπεποίθηση απέναντι σε μια ομάδα που είναι στα φόρτε της. Κάποιες απαντήσεις είναι βέβαιο ότι θα τις πάρουμε. Για αμφότερες τις ομάδες…

ΥΓ. Τι σου είναι το άτιμο το ποδόσφαιρο. Πριν από τρεις εβδομάδες ο Άκης Μάντζιος ήταν κακός προπονητής και έπρεπε να φύγει ακούγοντας τα σχολιανά του από την κερκίδα. Είναι η ίδια κερκίδα που χθες τον αποθέωσε. Μην αυταπατάστε. Οι ίδιοι είναι που θα το ξανακάνουν στην επόμενη γκέλα…

ΥΓ 2. Δυο σκηνές ποδοσφαιρικού πολιτισμού χθες στο Βικελίδης. Το θερμό χειροκρότημα στον Βαρόνε τη στιγμή που έφευγε τραυματίας το οποίο ανταπέδωσε ο Ιταλός και η συγκινητική στιγμή που άπαντες απότισαν φόρο τιμής στον πρόσφατα αδικοχαμένο Νίκο Τσουμάνη. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο που αγαπάμε..

ΥΓ 3. Την Κυριακή πρέπει να σφυρίξει ξένος ρέφερι. Παίζει ο δεύτερος με τον τρίτο γιατί είπαμε ο Άρης έχει 14 βαθμούς….Οτιδήποτε άλλοι θα μας βάλει σε σκέψεις.